Москвада эмгектенип жүргөн акын кыргыз аалымдарына арнап ыр жазды

Ай күн сымал жарык нурун чачалчу,
Аалымдар бар кылымда бир жаралчу.
Кудай берген кыргызга бир аалым бар,
Катышкандар сабагына сооп алчу,
Каалаган суроосуна жооп алчу,
Албетте бул Чубак устаз чооң ажы.

Аллахка тооба кылып айтам зикир,
Аллахты мактоо менен айтам шүкүр.
Кудай берген кыргызга бир аалым бар.
Баянын укса ыйлаган жаш карылар,
Сүйлөсө сөзүндө жок чекит үтүр,
Албетте чооң ажы бул Абдышүкүр.

Дааватчыны жамандаган жамандасын,
Мен жактайм жашап турса аман башым.
Кудай берген кыргызга бир аалым бар,
Уккандар баяныны мактайт аны,
Уламалар муфтий кылып шайлады аны,
Албетте бул чооң дааватчы Максат ажы.

Бийик кылып максат, тилек, үмүтүн,
Динге арнап бүт өмүрүн бүт күчүн,
Кудай берген кыргызга аалымдар көп,
Мөмө берип жерге ийилген дарактай,
Караңгыда жарык берген чырактай.

Машвара деп кеңешип акылдашкан,
Көчө кезип үйлөрдү такылдаткан.
Кудай берген кыргызга дааватчы көп,
Жалгыз Аллах жүгүнүп ийилгени,
Дин жолунда чаң болуп кийимдери.

Демократ болуп канча сындасак да,
Мыскылдап, туурап, ырдап жыргасак да,
Кудай берген кыргызга чоңдор да көп,
Тазаланып дааратын алып жаткан,
Намаз окуп Кудайын таанып жаткан.

Жакшылыкка жакшы сөз себеп экен,
Жакшы келсе жамандык кетет экен.
Периштенин дубасы оомийн деген,
Жакшы, жаман сөзгө да жетет экен.

Жаман сөздү көп айтпай азайткыла,
Жаманды да жакшы деп тазарткыла,
Жакшы адамдын сүйлөгөн учкул сөзү,
Хадис сымал түбөлүк жашайт тура.

Аллах-таала ар ишти чектейт тура,
Көп жазганга талантым жетпейт тура.
Эптеп-септеп ыр жазган көчө акынмын,
Жакшыларды жакшы деп кубанткыла,
Жакшы акындар ырымды уланткыла.

Султан Каримов, Москва шаары