Кебетеси жагымсыз, көрксүз бир адам жашаган экен. Ал жалгыз жашачу жана аябай кедей эле. Ал өзүнө эскирген кездемелерден кийимдерди тикчү. Койдун терисинен чоң, бийик баш кийим тигип кийчү. Бул адам бир шаардан бир шаарга кезип жүрчү. Бир жолу бир шаарга барып калды. Ал шаардын адамдары аны колдору менен кезеп:
“Oй, карагылачы, аябай түрү суук, кебетеси бузук адам экен, баш кийими да аябай күлкүлүү экен!!! ” дешип мыскылдашты.
Тиги адам болсо, токтоо гана
“Ассалам алейкум! Билесиңерби, бул кийимдерди мен өзүм тиккенмин. Менин кийимимди мазактаганыңар үчүн силерди кечиремин. Бирок мени Аллах жараткан жана Ал силерди кечирсе болду эми – деген экен.
Ошондуктан туугандар эч убакта адамдардын кебетесине же жаратылышына карап сын пикир айтуудан алыс бололу, анткени ал кебетени Алла жаратты.
